- rozesłać się
- rozściele się, rozściel się сов.разостла́ться, раски́нутьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozesłać się
Смотреть что такое "rozesłać się" в других словарях:
rozesłać — I dk IX, rozścielę, rozścielesz, rozściel, rozesłaćsłał, rozesłaćsłany rozściełać a. rozścielać ndk I, rozesłaćam, rozesłaćasz, rozesłaćają, rozesłaćaj, rozesłaćał, rozesłaćany «ścieląc rozłożyć, rozpostrzeć» Rozesłać pled na trawie. Rozesłać… … Słownik języka polskiego
wici — Rozesłać wici «przekazać wielu osobom jakąś wiadomość przeznaczoną do rozpowszechniania»: Kazał wsadzić pana Ludwika do komórki i rozesłał wici po wszystkich najbliższych posterunkach, żeby koledzy przybyli jak najprędzej obejrzeć, jak wygląda… … Słownik frazeologiczny
rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… … Słownik języka polskiego
rozpostrzeć — dk XI, rozpostrzećstrę, rozpostrzećstrzesz, rozpostrzećstrzyj, rozpostrzećstarł, rozpostrzećstarty rozpościerać ndk I, rozpostrzećam, rozpostrzećasz, rozpostrzećają, rozpostrzećaj, rozpostrzećał, rozpostrzećany 1. «rozciągnąć, rozesłać, rozpiąć… … Słownik języka polskiego
poczta — ż IV, CMs. poczcie; lm D. poczt 1. «instytucja państwowa zajmująca się przewożeniem i dostarczaniem korespondencji i przesyłek, placówka tej instytucji; także: budynek, w którym się ona mieści» Wysłać, przesłać pocztą kartkę, list, paczkę,… … Słownik języka polskiego
pogoń — ż V, DCMs. pogońoni; lm M. pogońonie, D. pogońoni 1. «bieg w ślad za kimś, za czymś w celu schwytania, gonienie, ściganie kogoś, czegoś; pościg» Pogoń za złodziejem, za zbiegiem. Pogoń za tramwajem. Pogoń psów za zwierzem. Puścić się, ruszyć,… … Słownik języka polskiego
zaproszenie — n I 1. rzecz. od zaprosić. 2. lm D. zaproszenieeń «prośba o przyjście w odwiedziny, o przybycie na coś» Serdeczne, uprzejme zaproszenie. Zaproszenie na obiad, na herbatę. Przyjąć zaproszenie. 3. lm D. zaproszenieeń «karta z wydrukowanym tekstem… … Słownik języka polskiego
patrol — m I, D. u; lm M. e, D. patrolli (patrollów) 1. «grupa żołnierzy przeznaczona do wykonania określonych zadań, np. wywiadowczych, ochronnych, bojowych» Lotny patrol. Patrol policji, wojska, żandarmerii. Patrole krążyły po mieście. Natknąć się,… … Słownik języka polskiego
pościg — m III, D. u, N. pościggiem 1. blm «gonienie, ściganie kogoś, czegoś; pogoń» Natychmiastowy pościg. Pościg za zbiegłym więźniem. Ruszyć w pościg za złodziejem. przen. Pościg za nowościami. 2. lm M. i «ludzie ścigający, goniący kogoś; pogoń» Roze … Słownik języka polskiego
okólnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pismo urzędowe powiadamiające o czymś, rozsyłane do niższych organów administracyjnych; kurenda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydać, rozesłać okólnik … Langenscheidt Polski wyjaśnień
